UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO 24.05.2020 Rok A

UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO 24.05.2020 Rok A
Wprowadzenie do liturgii

Dzisiejsza uroczystość daj nam odpowiedź na dwa pytania: Kto ma ostateczną i całkowitą władzę nad Światem? Jaki jest ostateczny cel życia człowieka tu na Ziemi. Jak zauważył kardynał Joseph Ratzinger, tajemnica nieba jest w sposób nierozerwalny związana z wniebowstąpieniem Jezusa. Niebo to nie przestrzeń, ale zjednoczenie z osobą tego, w którym Bóg i człowiek stanowią nierozerwalną jedność. Nasza codzienność ma się tym samym stawać osobistym wstępowaniem razem z Chrystusem do Nieba. Wniebowstąpienie naszego Pana oznacza nowy, nieograniczony sposób istnienia Jezusa Chrystusa, a w nim każdego człowieka po jego własnej śmierci. Nie jest więc Niebo nagrodą za dobre sprawowanie, ani nawet za wierność Bożym przykazaniom, to raczej udział we wspólnocie i komunii miłości z Chrystusem, a dzięki niej zdolności kochania drugiego człowieka, dlatego niebo zaczyna się już tu na Ziemi.

OGŁOSZENIA PARAFIALNE

Biorąc pod uwagę zagrożenie i zdrowie ks. Abp Józef Kupny, Metropolita Wrocławski działając w myśl kanonu 87 oraz 1245-1248 Prawa Kanonicznego udziela dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestniczenia we Mszy Św. Kościół zachęca jednak do uczestniczenia we Mszach Świętych poprzez transmisje radiowe, telewizyjne lub internetowe. Zachęcamy do uczestnictwa w transmisji internetowej online Mszy Świętych z kościoła na szczycie Ślęży przez stronę internetową www.sleza.info w każdą niedzielę i święta o godz. 14.00.
1. Wieża widokowa i podziemia w kościele na Ślęży są udostępnione dla turystów w każdą sobotę i niedzielę. Zwiedzający kościół, otrzymają pamiątkową kartę z historią kościoła.
2. Zachęcamy do czytania prasy katolickiej: Gościa Niedzielnego, Niedzieli i Nowego Życia. Zapraszam po Mszy Św. do kawiarenki na herbatę, kawę, ciastka i lody. Zachęcam do odwiedzania stron internetowych: www.sleza.info i www.parafiasulistrowice.pl - aktualne informacje z życia parafii. Są do nabycia medale - awers Kościół na Ślęży, rewers Bolko II.
3. W tym roku w kościele na Ślęży planujemy Mszę Św. z okazji uroczystego odsłonięcia 2-metrowej, wykonanej w piaskowcu rzeźby pomnika Bolka II, księcia Piastowskiego związanego ze Śląskiem oraz górą Ślężą. Rzeźba jest odwzorowaniem nagrobka sarkofagu w Krzeszowie. Pomnik został ufundowany przez JE Abpa Józefa Kupnego, Metropolitę Wrocławskiego. Bolko II to ostatni suwerenny polski książę na Śląsku, który nie dał się zhołdować Janowi Luksemburczykowi, Niemcowi na tronie Czeskim, do końca pozostając wiernym koronie Polskiej. Zmarł 28 VII 1368 r.
4. Jest do nabycia bogato ilustrowany album z płytą CD pt. „Cztery Pory Roku na Ślęży". Album został przygotowany z myślą o doświadczaniu Boga w codzienności, szczególnie podczas osobistych wędrówek po Ślęży. Ślęża jest dla Polaków pomnikiem historii oraz świadkiem wierności naszego narodu wobec przesłania Dobrej Nowiny. Album do nabycia po Mszy Św. w zakrystii. Cały dochód przeznaczony jest na dalszą renowację kościoła na Ślęży.
5. W każdą ostatnią sobotę miesiąca w Sanktuarium Maryjnym w Sulistrowiczkach będą odprawiane Msze Św. w intencji naszej ojczyzny.
6. Na terenie naszej parafii znajdują się: 4 kościoły i dwa budynki parafialne, które w tym roku musimy ubezpieczyć. Łączna składka do zapłaty 1943 zł. W związku z tym zwracamy się z prośbą do naszych Parafian i gości, aby wsparli naszą działalność duszpasterską ofiarami bezpośrednio na konto parafii (nr konta: 50 9574 1015 2003 0200 1520 0001), przy wejściu do kościołów znajdują się również skarbonki. Za wszelkie ofiary serdecznie Bóg zapłać
7. W poniedziałek obchodziliśmy 100. rocznicę urodzin św. Jana Pawła II. Po Mszy św. o godz 12.00 i o 14.00 odbył się koncert poświęcony Janowi Pawłowi II.
8. Dziś po Mszy Św. w kościele na Ślęży o godz. 14.00 zapraszamy do Gościńca Św. Jakuba na atrakcje kulinarne oraz kremówki papieskie.
9. Codziennie przed Mszą Świętą o godz. 18 w Sulistrowicach odbywa się Nabożeństwa Majowe.

Ks. dr Ryszard Staszak – proboszcz

„Tylko naród który ma zdrowego ducha i czułe sumienie może tworzyć śmiałą przyszłość", Bł. ks. Jerzy Popiełuszko
„Mamy jedną Ojczyzne i Jej winni jesteśmy miłość, służbę, ofiarę, a nawet śmierć gdy Bóg tego zażąda" Sługa Boży Prymas Kardynał Stefan Wyszyński

 ARTURO MARI O SW. JANIE PAWLE II - REFLEKSJA

Karol Wojtyła prawdziwie kochał ludzi, nie było w nim żadnego udawania, wszystko było spontaniczne. Dla mnie był niezapomnianym ojcem i przyjacielem – powiedział Arturo Mari, były długoletni osobisty fotograf św. Jana Pawła II, w wywiadzie dla rzymskiego dziennika „La Stampa".

Ich przyjaźń rozpoczęła się jeszcze w czasach Soboru Watykańskiego II, którego ówczesny krakowski biskup pomocniczy był jednym z najmłodszych uczestników. Wyznał, że uderzyła go „dobroduszność i prostota, z jaką mówił on o takich wielkich sprawach jak np. „zimna wojna". Mari zaznaczył, że gdy był bardzo młody, interesowało go to, co się dzieje za żelazną kurtyną i wtedy mógł rozmawiać z młodym biskupem o wszystkim, z prawdziwą szczerością. „I tak tam w Watykanie rozkwitła przyjaźń, która trwała aż do ostatniej chwili, gdy poprosił, abym podszedł do jego łóżka i powiedział mi: «Arturo, dziękuję» w ostatnim dniu swego życia" – nie krył wzruszenia A. Mari.

Powiedział następnie, że Karol Wojtyła był dla niego „ojcem, który prowadził syna bez potrzeby udzielania mu rad". Był on „człowiekiem fenomenalnym" i wszystko, co działo się w jego życiu: powołanie go na arcybiskupa, potem kardynała i w końcu wybór na Tron Piotrowy, nie zmieniło go, „pozostał takim samym Karolem, nie zmienił się ani jako człowiek, ani jako przyjaciel" – podkreślił rozmówca dziennika.

Zaznaczył, że papieża-Polaka cechowała skromność, naturalna prostota, miłość do bliźniego w każdym jego geście, w każdej rozmowie, promieniował spokojem, który nigdy go nie opuszczał. „Wziął mnie za rękę i poprowadził jak ojciec syna" – wspominał fotograf. Dodał, że nie było takiego problemu osobistego czy zawodowego, którego nie wyjaśniłby w dialogu. „Był zawsze stałym punktem odniesienia" – zauważył.

Zwrócił uwagę, że przyjaźń ta obejmowała także jego rodzinę i np. powołanie kapłańskie jego syna Giancarlo „dojrzewało spontanicznie w tym spokojnym klimacie". Mari wspomniał, że któregoś dnia w ostatnich latach tego pontyfikatu, jego syn powiedział mu: „Żegnaj, tato, idę do seminarium", a potem jako kleryk spotykał się z papieżem w Watykanie i w Castel Gandolfo.

Zdaniem byłego fotografa pogarszający się stan zdrowia Ojca Świętego stwarzał mu poważne problemy i bardzo cierpiał, „ale nigdy nie słyszałem, aby się skarżył". Przyznał, że w czasie audiencji ogólnych pytał papieża, czy dobrze się czuje, na co zawsze słyszał twierdzącą odpowiedź. „Czasami tylko robił jakiś gest a ja mu mówiłem: «You are a strong man» (Jesteś mocnym człowiekiem). Później, gdy się modlił, zdawał się wychodzić ze świata" – dodał Mari.

Na pytanie, jak postrzega historyczne zmiany, których papież był głównym bohaterem, fotograf odparł, że „na własne oczy widziałem, jak historia przewraca kolejną kartę". Rozpadła się żelazna kurtyna, „o której rozmawialiśmy na Soborze", zawalił się Mur Berliński – wyliczał. Zwrócił uwagę, że świat zmieniał się z Janem Pawłem II, który był „wojownikiem, dużo walczył". Ale był też żyjącym świętym, bo – jak zaznaczył rozmówca dziennika – „widziałem, że żył między ziemią a niebem". Gdy stawał wśród ludzi, promieniował czułością, miał bardzo silną miłość do ludzi, brał na ręce dzieci, głaskał twarze wiernych z ojcowską czułością. Według Mariego „poezją było oglądanie jego gorliwości wobec bliźniego".

Włoski fotograf zwrócił uwagę, że „nieopisanym urazem był zamach na Placu św. Piotra" [13 maja 1981]. On sam znajdował się wówczas na wyciągnięcie ręki od papieża, wszystko działo się na jego oczach i „do dziś nie wiem, jak znalazłem siłę, aby nadal robić zdjęcia". Podkreślił, że „przełom historii powszechnej dokonał się na jego oczach i czułem, jak porywa mnie lawina". Dodał, że później w jego umyśle utrwaliły się tysiące niezwykle pięknych chwil z udziałem papieża, np. jego spotkania z Matką Teresą z Kalkuty: bawił się z nią, żartowali i łączyło ich bardzo szczególne uczucie, znajdowali własne sposoby wzajemnej czci. Ona mówiła do niego: „Holy Father" (Ojcze Święty), on gładził ją po twarzy, jak to się dzieje wśród członków rodziny i całował ją w czoło – wspominał Mari. „Dziś wyobrażam sobie ich spotkania w raju z tą samą uśmiechniętą świętością jak w Pałacu Apostolskim" – dodał.

Odnosząc się do jednego z przydomków papieża – „obieżyświat" – Mari zaznaczył, że były szczególne miejsca, w których Jan Paweł II wyrażał bardziej znacząco swe ogromne człowieczeństwo. „Ale wszystkie jego podróże były cudowne" – zauważył. Przyznał, że szczególnie wspomina jego intensywną pielgrzymkę do Częstochowy, aby złożyć hołd Maryi, której był wielkim czcicielem. „Dokądkolwiek się udawał, piękno każdej jego wizyty dawało się zauważyć w kontaktach z ludźmi, w emocjach indywidualnych i zbiorowych podczas Mszy sprawowanych na bezmiernych przestrzeniach z udziałem milionów osób, jak np. w Manili [styczeń 1995 – KAI]" – przypomniał mówca.

Na pytanie, do jakich zdjęć jest najbardziej przywiązany, Arturo Mari odpowiedział, że ma jeszcze w oczach ludzi wychodzących na ulice, aby pozdrowić papieża w najuboższych dzielnicach Kalkuty, wielkie tłumy w fawelach brazylijskich, papieża wchodzącego do domów, aby rozmawiać z rodzinami, obejmującego matki w kuchniach, zaglądającego do garnków i pytającego kobiety, co gotują, śmiejącego się i żartującego ze wszystkimi. „Jest to cyklon braterstwa i uczucia, którego środkiem był Karol Wojtyła. Był człowiekiem wykraczającym poza normy, przyjacielem jedynym, szczególnym" – zakończył rozmowę długoletni fotograf papieski.

Źródło: https://opoka.news/