Ślężański Park Krajobrazowy

Parafia w Sulistrowicach leży na terenie Ślężańskiego Parku Krajobrazowego. Pod względem przyrodniczym jak i archeologicznym jest to miejsce unikatowe na skalę europejską.

Park Krajobrazowy

Tutejsza roślinność i świat zwierzęcy - mimo wielowiekowej obecności człowieka - zachowały swą pierwotną wartość. Przetrwały rodzime fragmenty lasu, niezniszczone łąki górskie i kserotermicze murawy na skałach o dużej wartości przyrodniczej.

Ważnym elementem parku jest krystalicznie czysta woda, po którą przyjeżdża wielu mieszkańców z różnych stron  Dolnego Śląska.

Ujęcie wody znajduje się w Sulistrowiczkach, na zboczu góry, powyżej parku "Wenecja" powstałego w roku 1914. Wznosząca się nad okolicą góra Ślężą położona jest ok. 30 km na południowy zachód od Wrocławia na Równinie Ślężańskiej. Ma 718 m wysokości.

Czas wypiętrzania masywu geolodzy określają na ok. 500 mln lat temu, w tzw. kaledońskiej fazie ruchów górotwórczych. Można tu znaleźć ślady dwóch ostatnich zlodowaceń.

Historia

Masyw Ślęzy jest jednym z najistotniejszych elementów pradziejów Dolnego Śląska. ślady najdawniejszego osadnictwa na tych terenach sięgają okresu dolnego paleolitu i mezolitu, czyli ok. 12 - 10 tys. lat przed Chrystusem.

Od Ślęzy wywodzi się nazwa zamieszkującej tu przed powstaniem państwa polskiego ludności plemienia Ślężan. Najstarsze ślady pobytu na Ślęży człowieka sięgają młodszej epiki kamienia, czyli 4500 - 1900 lat przed Chrystusem. Do dziś na górze znajdują się pozostałości zespołów kamiennych rzeźb kultowych i kręgów. Powstanie silnego ośrodka kulturowego wiążę się z działalnością ludności kultury łużyckiej, epoki brązu (1200 - 400r. p.n.e.)

Bogata historia tego miejsca łączy się z początkami chrześcijaństwa w tej części Dolnego Śląska. W XII wieku Piotr Włostowic sprowadził tu zakon kanoników regularnych, a od tego czasu Góra Ślęża stała się symbolem duchowego życia tego regionu.