Refleksja: Współczesny świat nie potrzebuje tych, którzy będą jedynie pięknie mówić o Chrystusie ale tych, którzy będą Nim żyli

Zdjęcie: Kościół na Ślęzy 29.01.2023 r.

Od 1997 roku Kościół 2 lutego obchodzi ustanowiony przez Papieża Jana Pawła II Dzień Życia Konsekrowanego. Jest on poświęcony modlitwie za te osoby, które ofiarują Panu Bogu i bliźniemu całe swoje życie - tym, którzy służą w zakonach i zgromadzeniach zakonnych. 2 lutego siostry i bracia zakonni zgromadzeni w świątyni katedralnej, wpatrzeni w Najświętszą Matkę Bożą odnawiają swoje śluby – oddanie się Bogu na Jego wyłączną własność. Dzień ten jest dniem dziękczynienia zakonnic i zakonników za wielki dar powołania do życia konsekrowanego. Kapłani powinni być niczym latarnia morska we mgle i wskazywać zagubionym drogę do Chrystusa. Kościół potrzebuje kapłanów odpornych na pokusę pieniędzy, pychy, lekkomyślności i nieczystości. Potrzebuje kapłanów świętych, mądrych, miłosiernych, roztropnych i kochających każdego człowieka – dla niego samego, a nie dla jakichś pragmatycznych celów - tak jak to robią rożne ideologie i partie polityczne, traktujące niejednokrotnie człowieka jako narzędzie w walce o władzę, stanowiska i pieniądze.

To prawda, że zdarzają się kapłani, którzy zapominają o tym, ze Chrystus jest w naszym bliźnich - są nieprzyjemni w kontaktach z ludźmi, traktując ich w sposób władczy i apodyktyczny. Ale czy w ten sposób rzeczywiście służą Bogu? Kapłani są dziećmi współczesnego świata, który potrzebuje zbawienia. Są sługami kościoła, który został założony przez Chrystusa po to, by nawracał ludzkie serca, by ten świat zbawiał. Dlatego współcześni kapłani mają być prorokami, tzn. powinni nawoływać ludzi do nawrócenia serc, do powtórnego przemyślenia swojego życia i muszą odważnie głosić, że Boże przykazania to nie sugestie i propozycje, ale konieczne do zbawienia normy. Wbrew sławetnej poprawności politycznej nie wolno im tolerować zła moralnego. Bez względu na okoliczności zło muszą nazywać po imieniu, zabójstwo – zabójstwem, kradzież – kradzieżą, kłamstwo – kłamstwem, a rozpustę - rozpustą. Nie wolno wymyślać eufemizmów, które uspokajać będą sumienia ludzi błądzących i postępujących tak, jakby Bóg nie istniał, jakby nie zostawił im swoich przykazań. Zarazem nie wolno potępiać człowieka za jego błędy. Prawda nie pozwala wątpić w człowieka, któremu zarzuca się zło. Kapłan powinien go kochać, dlatego zawsze i wszędzie musi ostrzegać go przed złem. A ponieważ trwa walka dobra ze złem, będą prześladowania kapłanów. Ponieważ „Oni są znakiem, któremu sprzeciwiać się będą" [Łk 2,34].

Dzień dzisiejszy nie jest przywilejem duchowieństwa, wszak my wszyscy katolicy związani z Chrystusem mocą chrztu uczestniczymy w Jego zbawczej misji. Dlatego to dzisiejsze święto wzywa nas do ofiarowania Panu za pośrednictwem Maryi całego naszego życia, myśli, uczynków, wszystkiego czym jesteśmy i co posiadamy. We współczesnym świecie kapłan musi być żywym argumentem na istnienie Boga, który jest miłością i mądrością. Nie może się zamykać w swoim świecie, lecz iść do ludzi współczesnych, by dawać im Boga poprzez sakramenty święte oraz własne świadectwo. Współczesny świat nie potrzebuje bowiem tylko tych, którzy będą pięknie mówili o Chrystusie, ale tych, którzy będą żyli Chrystusem.