III NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 2020

III NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 15.03.2020 Rok A
Wprowadzenie do liturgii

Większość problemów, które powstają w naszych międzyludzkich relacjach rodzi się z braku komunikacji. Nie rozmawiamy ze sobą, a potem dziwimy się, ze nasze więzi słabną. Nie mówimy o swoich potrzebach, a potem mamy pretensje, że nikt nas nie rozumie. Nie słuchamy co inni do nas mówią, a później rodzą się z tego konflikty. W życiu człowieka potrzebny jest dialog. W życiu człowieka potrzebna jest otwartość na słowa, które inni do nas wypowiadają. Błogosławione owoce przynosi dobra wola, która jest otwartością na poglądy i opinie drugiej osoby. Słowo Boże dzisiejszej Ewangelii ukazuje nam jakże odmienne jest podejście do potrzeby dialogu w życiu. Odmienne zachowanie Samarytanki, którą Jezus spotyka przy studni, jej bagaż życiowych doświadczeń był ciężki, wiele przeżyła. Lecz owa kobieta miała w sobie dobrą wolę, jej serce było otwarte na słowo dobrej nowiny. Prosiła o pomoc, podjęła dialog z Jezusem. Nie tylko mówiła, ale przede wszystkim słuchała. Ta otwartość na dialog została nagrodzona. Czy we mnie jest dobra wola aby poznać Pana Boga? Czy we mnie jest otwartość na dialog z Bogiem, kościołem i drugim człowiekiem? „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech do dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje!" [Łk 9.23]

OGŁOSZENIA PARAFIALNE

1. W 4-tą niedzielę Wielkiego Postu rozpoczynamy rekolekcje Wielkopostne (22- 24.03.2020), które poprowadzi ks. dr Wiesław Orawiecki, Salwatorianin z Wrocławia. Zapytajmy czym są rekolekcje? Słowo rekolekcje pochodzi z łacińskiego „recollectio" i oznacza wewnętrzne skupienie, ćwiczenie duchowe przed spowiedzią oraz medytacje. Ojcowie pustyni mówili: „Milczenie to modlitwa aniołów". W milczeniu Bóg przemawia do człowieka. Czy mnie będzie stać na to, aby uczestniczyć w rekolekcjach parafialnych słuchając nauk oraz aby odbyć dobrą spowiedź. Rekolekcje to również czas nawrócenia. Pamiętaj - Kościół jest niezmienny w sprawach wiary i moralności. „Crux stat dum volvitur orbis" [Krzyż trwa, choć świat się zmienia]. Często odwoływał się do tego zdania Św. Jan Paweł II.
2. Plan Rekolekcji Wielkopostnych: 22-24 marca 2020 r.: IV Niedziela Wielkiego Postu 22 marca 2020r.: Strzegomiany - g. 9.00; Sulistrowice – g. 10.30; Sulistrowiczki – g. 12.00 i 19.00; Ślęża – g. 14.00. 23 marca 2020 r. (Msza Św. z nauką rekolekcyjną): Strzegomiany - g. 16.00; Sulistrowice – g. 17.30; Sulistrowiczki – g. 19.00; 24 marca 2020 r. (Msza Św. z nauką rekolekcyjną): Strzegomiany - godz. 16.00; Sulistrowice – g. 17.30; Sulistrowiczki – g. 19.00; 25 marca 2020 r. (Spowiedź 30 minut przed Mszą Św.): Strzegomiany - g. 15.00; Sulistrowice – g. 17.00; Sulistrowiczki – g. 18.30;
3. W czwartek 19 marca uroczystość Św. Józefa, patronalne święto JE Ks. Abpa Józefa Kupnego, Metropolity Wrocławskiego. Módlmy się w intencji naszego metropolity.
4. Wieża widokowa i podziemia w kościele na Ślęży są udostępnione dla turystów w każdą sobotę i niedzielę. Zwiedzający kościół, otrzymają pamiątkową kartę z historią kościoła.
5. Zachęcamy do czytania prasy katolickiej: Gościa Niedzielnego, Niedzieli i Nowego Życia. Zapraszam po Mszy Św. do kawiarenki na herbatę, kawę, ciastka i lody. Zachęcam do odwiedzania stron internetowych: www.sleza.info i www.parafiasulistrowice.pl - aktualne informacje z życia parafii. Są do nabycia medale - awers Kościół na Ślęży, rewers Bolko II.
6. 13 czerwca 2020 r. o godz. 12.00 w kościele na Ślęży odbędzie się Msza Św. z okazji Spotkania z Duninami, potomkami Piotra Włosta. Piotr Włostowic, zwany później Duninem herbu Łabędź (ur. ok. 1080, zm. 1153), to możnowładca śląski, syn Włosta i od 1117 r. palatyn Bolesława Krzywoustego. Wywodził się z dawnego rodu książąt śląskich. Jego włości obejmowały ważne dla Śląska miejsca, jak wyspa Piasek we Wrocławiu czy ziemie wokół Ślęży. W tym dniu nastąpi również uroczyste odsłonięcie 2-metrowej, wykonanej w piaskowcu rzeźby pomnika Bolka II, księcia Piastowskiego związanego ze Śląskiem oraz górą Ślężą. Rzeźba jest odwzorowaniem nagrobka sarkofagu w Krzeszowie. Pomnik został ufundowany przez JE Abpa Józefa Kupnego, Metropolitę Wrocławskiego. Bolko II to ostatni suwerenny polski książę na Śląsku, który nie dał się zhołdować Janowi Luksemburczykowi, Niemcowi na tronie Czeskim, do końca pozostając wiernym koronie Polskiej. Zmarł 28 VII 1368 r.
7. Jest do nabycia bogato ilustrowany album z płytą CD pt. „Cztery Pory Roku na Ślęży". Album został przygotowany z myślą o doświadczaniu Boga w codzienności, szczególnie podczas osobistych wędrówek po Ślęży. Ślęża jest dla Polaków pomnikiem historii oraz świadkiem wierności naszego narodu wobec przesłania Dobrej Nowiny. Album do nabycia po Mszy Św. w zakrystii. Cały dochód przeznaczony jest na dalszą renowację kościoła na Ślęży.
6. W każdą ostatnią sobotę miesiąca w Sanktuarium Maryjnym w Sulistrowiczkach będą odprawiane Msze Św. w intencji naszej ojczyzny.

Ks. dr Ryszard Staszak – proboszcz

CYKL FELIETONÓW O POCZĄTKACH CHRZEŚCIJAŃSTWA W EUROPIE
FRANCJA cz. I

Francja, nazywana „najstarszą córą Kościoła", to jedno z najbardziej liczących się państw na świecie. Dawne mocarstwo kolonialne, posiada i dziś liczne terytoria zamorskie i departamenty, takie jak: Gwadelupa czy Gujana Francuska. To kraj malarzy i poetów, zamków i pałaców. Kraj o bogatej historii, w którym narodziło się kino i wynaleziono łódź podwodną. To ojczyzna Juliusza Verne i Antonie'a de Saint-Exupery, Małego Księcia i całego zastępu świętych!

Dewiza Francji brzmi: „Wolność, równość, braterstwo". A hymnem jest Marsylianka, pieśń z okresu wielkiej rewolucji. Stąd jej bojowy refren: „Do broni, bracia dziś! Zewrzyjcie szyki wraz! I Marsz i marsz! By ziemię krwią napoić, przyszedł czas!".

Chrześcijanami czuje się we Francji połowa jej mieszkańców, lecz tylko nieliczni praktykują swoją wiarę, dlatego wiele świątyń pozamykano. Przybywa za to wyznawców islamu i meczetów, których naliczono ostatnio dwa i pół tysiąca. A ponieważ muzułmanie nie są nastawieni do chrześcijan pokojowo, dochodzi do coraz większych zamieszek. Nie śpią także masoni, odwieczni wrogowie chrześcijan. Ostatnio zwrócili się do sądu z żądaniem usunięcia pomnika świętego Jana Pawła II z jednej z bretońskich miejscowości. Oficjalnie nie obchodzi się tu świąt Bożego Narodzenia ani Wielkanocy. Zabronione jest też noszenie oznak wiary takich jak krzyżyk czy medalik.

A jak było kiedyś? Tereny, które zajmuje obecnie Francja należały dawniej do celtyckich Gallów, a potem – jako prowincja Galia – do Rzymian. Stopniowa chrystianizacja zaczęła się na tych terenach już w II wieku. Natomiast w IV wieku pojawili się na nich Frankowie, pogański lud germański, od którego pochodzi nazwa Francji. Jednym z władców pogańskiego państwa Franków był Chlodwig. On to do zajmowanych już terenów przyłączył pod koniec V wieku również Galię. On też ożenił się z księżniczką burgundzką Klotyldą, katoliczką i późniejsza świętą. Sam długo nie mógł się zdecydować na przyjęcie chrztu, choć był pod wielkim wrażeniem świętego Marcina z Tours.

Kiedy jednak doszło do bitwy, w której o mały włos nie stracił armii, zawołał: „Jezusie Chrystusie, którego Klotylda uznaje za Syna Boga żywego, błagam Cię pokornie o Twe potężne wsparcie! Jeżeli dasz mi zwycięstwo nad wrogiem, uwierzę w Ciebie i przyjmę chrzest w imię Twoje". Bóg dał zwycięstwo. A Chlodwig został ochrzczony w Boże Narodzenie 496 roku w świątyni w Reims przez biskupa Remigiusza wraz z trzema tysiącami Franków. Po tym wydarzeniu rozpoczęła się chrystianizacja całego państwa, którego stolicą ustanowił Chlodwig – Paryż.

Z Paryżem związana jest patronka Francji – Św. Genowefa. Był V wiek, a ona miała siedem lat, kiedy święty biskup German przepowiedział jej, że zabłyśnie świętością. I zabłysła. Ofiarnie służąc bliźnim i prowadząc ascetyczny tryb życia, a także ocalając modlitwą Paryż. I to nawet kilka razy. Byli jednak tacy, którzy okrzyknęli ją czarownicą i chcieli spalić. Chlodwig nie dopuścił do tego, a na cześć Genowefy wzniósł w Paryżu kościół pod jej wezwaniem. Życiem pełnym wydarzeń wyróżniał się także św. Amand z Maastricht. Ten niezwykły zakonnik z klasztory na wyspie d'Yeu, żył na przełomie VI i VII wieku i przez piętnaście lat żywił się wyłącznie chlebem i wodą. Był potem biskupem i wędrownym misjonarzem, założył wiele klasztorów. Gdy jednak wyraził się krytycznie o panującym królu Dogobercie, został wygrany z Francji. Na wygnaniu objął biskupstwo w Maastricht (Holandia) i pomógł św. Gertrudzie założyć klasztor w Nivelles (Belgia). W końcu sam osiadł w klasztorze, gdzie czuł się najlepiej.